Visum

Je hebt geen visum nodig als je niet langer dan 30 dagen blijft en toerisme het doel is. Nederlanders en Belgen krijgen dan bij aankomst een visum in hun paspoort gestempeld. Je paspoort moet dus nog minimaal 1 lege bladzijde bevatten en je moet een retour ticket kunnen tonen.

Het visum wordt afgegeven bij een beperkt aantal grensposten, waaronder de Soekarno-Hatta luchthaven in Jakarta, Ngurah Rai luchthaven in Bali, Juanda luchthaven in Surabaya en Lombok International Airport. Belangrijk: dit visum kan nooit worden verlengd.

Wie langer wil blijven moet bij aankomst op de luchthaven een visa on arrival kopen. Dit geeft toegang voor 30 dagen en kan maximaal 1 keer met 30 dagen worden verlengd. Het kost 35 US$, in cash te voldoen.

Je paspoort moet bij aankomst in Indonesië nog 6 maanden geldig zijn en minimaal een lege bladzijde bevatten. Je kunt dit visum ook voor vertrek via een visumbureau of de Indonesische ambassade aanvragen.

Vaccinaties

Aanbevolen vaccinaties voor Indonesië zijn:

• DTP: Difterie, tetanus en polio. Deze ziekten komen in Nederland bijna niet meer voor, maar op reis kun je het oplopen door besmet water en voedsel, straatvuil of bijvoorbeeld hoesten.
• Hepatitus A. Dit is een virus dat ontsteking van de lever veroorzaakt.

Neem voordat je op reis altijd even contact op met je huisarts of de GGD om te controleren of er nog persoons- of reisgebonden vaccinaties nodig zijn.

Sommige vaccinaties bestaan uit meerdere prikken. Wacht dus niet tot het laatste moment met het regelen van je vaccinaties.

Tijdsverschil met Nederland

Op Sumatra en Java is het 6 uur later in de wintertijd en 5 uur later in de zomertijd. Op Bali en Lombok is het 7 uur later (wintertijd) of 6 uur later (zomertijd).

Geldzaken

De Nationale munteenheid is de Indonesische rupiah (IDR). Het is in drukker bevolkte gebieden geen probleem om geld te pinnen bij een geldautomaat. In afgelegen streken is dit moeilijker of niet mogelijk. Let er wel op dat je voor je op reis gaat je bankpas op ‘wereld’ zet, anders kun je deze alleen in Europa gebruiken.

Bij elke geldopname bij een ATM-automaat betaal je een commissie. Het is dus slim om gelijk wat meer geld op te nemen. Daarbij komt het voor dat in wat kleinere plaatsen niet altijd een ATM te vinden is of dat de enige aanwezige geldautomaat niet werkt.

Je kunt dus voor de zekerheid ook wat cash geld meenemen als je veel buiten de steden verblijft. Zorg wel dat je euro’s of dollars in goede staat zijn, anders worden ze door de bank geweigerd.

In hotels, duurdere restaurants en winkels kun je met je credit card betalen. Je kunt ook met je credit card geld uit een geldautomaat pinnen, maar dit is aanzienlijk duurder dan met je bankpas (pinpas).

Fooi

We krijgen veel vragen over het geven van fooien. Als je met een reisbegeleider reist, houd er dan rekening mee dat de reisbegeleider bij aankomst in Indonesië fooiengeld kan collecteren. Hiermee kan de reisbegeleider de verwachte fooien (die onderdeel uitmaken van het lokale loon) betalen van o.a. bellboys, beveiligingspersoneel, restaurantpersoneel, lokale tempels en paleizen en parkeerwachters. Het fooiengeld is gemiddeld IDR 80.000 per persoon per dag, circa €6. Dit is exclusief het verwachte fooiengeld voor de reisbegeleider en chauffeur aan het eind van de reis.
Als je zelf ergens eet of iemand erg behulpzaam is, kun je natuurlijk ook altijd een kleine fooi geven. In hotels en restaurants ben je niet verplicht een fooi te geven, vooral niet wanneer er standaard 10% – 15% bij het totaalbedrag wordt gerekend voor de verleende service. Maar dit is niet overal het geval en een gemiddeld maandsalaris bedraagt maximaal tussen de 800.000 en 1 miljoen IDR. (bedienend personeel ongeveer de helft). Een fooi maakt daarom vaak onderdeel uit van het salaris en wordt dan ook zeer gewaardeerd. Een fooi van 10.000 tot 20.000 IDR voor een erg behulpzaam iemand is gebruikelijk. Bellboys kun je bijvoorbeeld 5000 IDR geven.

Post

Altijd leuk om te versturen! Een kaart vanuit Jakarta is gemiddeld een week onderweg naar Europa, vanuit Bali duurt het meestal tien dagen. Een postzegel heet een ‘perangko’. Postzegels worden verkocht in het postkantoor. Je kunt de post vaak ook kwijt bij een brievenbus in het hotel.

Telefoon en internet

Tegenwoordig vind je bijna overal gratis draadloze internetverbindingen. Via Skype, Whatsapp of Messenger kun je zodra je een WiFi verbinding hebt dus gratis of zeer voordelig bellen. Let er wel op dat je roaming uitstaat om hoge kosten te vermijden!

Je kunt ook een lokale simkaart voor je mobiele telefoon kopen. Je mobiele telefoon moet dus wel simlock vrij zijn. Telkomsel (de simkaart heet Simpati) is het grootste lokale netwerk.

Een simkaart kun je op elke straathoek kopen bij de lokale stalletjes met telefoonreclame of de kleinere supermarkten (zoals Indomaret of Alfamart). Voor je hem kunt gebruiken moet de kaart geregistreerd worden. Laat de verkoper dit voor je doen (tenzij je zelf Indonesisch spreekt). Je kunt er elke keer weer nieuw beltegoed (‘pulsa’) op kopen. Het gemakkelijkst doe je dit in de supermarkt. Je schrijft je telefoonnummer op en zegt hoeveel je erop wilt hebben. De verkoper zet dit er dan op.

Fotografie

Een reis door Indonesië is de gelegenheid bij uitstek om mooie fotoreportages te kunnen maken. De bevolking poseert graag. En zij zullen jou ook regelmatig vragen of je met hen op de foto wilt. Toch is het verstandig eerst toestemming te vragen voor je een foto neemt. Vaak zullen ze vragen om hen de foto toe te sturen. Als je dit beloofd moet je het natuurlijk wel doen.

Het tropische klimaat is niet ideaal voor fotomaterialen. Je kunt bijvoorbeeld kleine zakjes met silicumgel in je foto- of cameratas stoppen, die kunnen het vocht opnemen. Vaak vormt er zich condensatie op de lens wanneer je de ruimte met airconditioning verlaat.

Electriciteit

Het stroomnet is in Indonesië 230 Volt. De stopcontacten zijn hetzelfde als in Nederland. De stroom valt af en toe wel eens kort uit.

Wil je weten wat wel of niet gepast is tijdens jouw reis door Indonesië, lees dan de do’s and don’ts van Indonesië.