De meest opvallende bezienswaardigheid van Sri Lanka is de Leeuwenrots in Sigiriya. Waarom? Om wat je nu nog kunt zien, en omdat de geschiedenis van de rots en het fort op de top deze nog interessanter maken. We vertellen je er hier graag meer over.
De Leeuwenrots is 200 meter hoog en ligt in een uitgestrekt plat landschap. De enorme rots heeft een oppervlakte van 1,6 hectare. Hoe prachtig dat beeld is, kun je het allerbeste zien van de 4 kilometer verderop gelegen Pidurangala Rock (en op de foto hieronder). Het gebied tussen de rotsen bestaat uit laag oerwoud en doet de Leeuwenrots nog magistraler lijken dan deze al is.
Koning Kashyapa
Bovenop de rots stond ooit het fort van koning Kashyapa, die regeerde van 473 tot 495 na Christus. Hij was de tweede koning van de Moriya dynastie en zag de Leeuwenrots (die toen nog niet zo heette) als de perfecte plek om veilig uit handen van vijanden te blijven. Hoog en droog, zou je kunnen zeggen. Zijn manschappen zagen tegenstanders immers van heinde en ver aankomen.
Archeologisch onderzoek heeft aangetoond dat er niet alleen een fort op de rots stond, maar ook een heus koninklijk paleis met tuinen en baden. Het paleis beschikte over een uitgekiend hydraulisch systeem dat regenwater en bronnen gebruikte om fonteinen te laten werken. Sommige werken nog steeds tijdens het regenseizoen.
Boven op de rots zijn ook sporen gevonden van natuurlijke ‘airconditioning’: een systeem van waterleidingen en reservoirs die het koninklijke verblijf koel hielden. De plaatsing van bassins en muren was zo ontworpen dat luchtstromen verkoeling gaven. Ongekend voor die tijd.
Spiegelwand
Bezoekers liepen via een trap door de open mond van een in de rots uitgehouwen hurkende leeuw (met een kop van 10 meter hoogte) naar boven. Tegenwoordig staan er alleen nog de poten van de leeuw, maar het is genoeg om je een indruk te geven hoe groot deze massieve leeuw was.
De kop en de borst van de leeuw omhulden een 1.200 treden hoge stenen en (tegenwoordig) deels stalen trap je in 1 tot 2 uur langs de wanden van de rots naar de top voert. Dat is al een avontuur op zichzelf, want op sommige stukken is de trap erg smal (maar wel afgeschermd door een hek).
Als je bijna boven bent, kom je lang de spiegelwand. Dat is een lange, licht gebogen muur die destijds zo glad gepolijst werd met kalk, eiwit en honing dat de koning zichzelf erin kon zien weerspiegelen. Jammer genoeg glanst de spiegel nu niet meer zo erg, maar dat geldt ook voor het koninkrijk van Kashyapa.
